“mboRijnland heeft veel begrip voor mijn situatie; mijn slb’ers denken mee hoe dingen anders kunnen, dat is erg fijn. Ook mijn stageplek is op de hoogte van mijn situatie. Als het een dag niet gaat, dan mag ik bijvoorbeeld meehelpen bij de dagbesteding.”
Diagnose na 3,5 jaar
“Ik was eigenlijk altijd vrij mager. Ik merkte dat ik aankwam en zou dat er met sporten en diëten wel even af krijgen. In mijn gezicht en taille lukte dat ook, maar op mijn benen bleef het zitten.” Kim ging elastische kousen gebruiken, maar merkte dat haar benen steeds dikker werden en later ook haar armen. Daarbij kreeg ze pijn.
De moeder van Kim vond op internet een vrouw met precies dezelfde klachten als Kim. Met dit verhaal gingen ze terug naar de dokter en na nog meer onderzoek en 3,5 jaar ellende en onzekerheid kreeg Kim de diagnose lipoedeem. Dit is een chronische vetverdelingsstoornis en in anderhalf jaar kwam ze 30 kilo aan, vooral bij haar benen en later ook haar armen.
Boos en verdrietig
De impact op Kims leven is groot. “De laatste maanden, weken gaat het niet zo lekker. Mijn lichaam kan het eigenlijk niet meer aan. Van binnen wil ik heel veel en voel ik energie, maar mijn lichaam is kapot. Ik heb heel veel pijn en krampen. Eigenlijk moet ik een hele weekplanning maken, waarbij ik rekening houd met mijn beperkte energie, anders kan ik na een dag stage de volgende dag niet naar school of andersom. Als ik ’s avonds nog wil sporten moet ik ’s middags eigenlijk niks doen. Dat vind ik heel moeilijk. Ik word er boos en verdrietig van.”
Begrip van school
Als het even niet gaat, neemt Kim contact op met Lulu of Yvonne, haar slb’ers (studieloopbaanbegeleiders). Ze kijken dan samen wanneer ze kan inhalen wat op dat moment niet lukt, zoals een opdracht inleveren of een presentatie. Kim vertelt: “mboRijnland heeft veel begrip voor mijn situatie; mijn slb’ers denken mee hoe dingen anders kunnen, dat is erg fijn. Ook mijn stageplek is op de hoogte van mijn situatie. Als het een dag niet gaat, dan mag ik bijvoorbeeld meehelpen bij de dagbesteding.” Aan haar vrienden en vriendinnen laat Kim niet zoveel merken: “Ik wil gewoon meedoen en gezellig zijn. Dat is soms wel een valkuil.”
Opleiding op maat
Over de opleiding Verpleegkundige is Kim erg enthousiast. Die wil ze heel graag afmaken. In het eerste jaar heeft Kim stage gelopen in de ouderenzorg, nu in de gehandicaptenzorg. Ook al vindt Kim dit leuk, ze denkt dat haar hart meer ligt bij geboortezorg of helpen bij bevallingen, “maar ik houd alle opties open”, zegt Kim lachend. “Volgend jaar zijn er nog meer mogelijkheden voor stage, bijvoorbeeld in het ziekenhuis of de GGZ, maar we kijken vooral wat past bij de situatie van Kim. Misschien dat het voor haar beter is om twee dagen per week stage te blijven lopen in plaats van de gebruikelijke drie, vertelt docent slb’er Lulu.”
Lulu vertelt hoe school erin staat: ”Het traject voor Kim is helemaal op maat. mboRijnland voert met Kim gesprekken om te kijken wat werkt voor haar en voor ons. We gaan niet uit van haar beperkingen, maar van haar mogelijkheden. Er zijn er veel meer studenten die met tegenslagen te maken hebben. We vinden het belangrijker dat de opleiding op een goede manier wordt behaald en dat de studenten zich klaar voelen voordat ze aan het werk gaan.”
Kim loopt dan wel wat vertraging op in haar studie, maar door de ervaringen van afgelopen periode en alle ups en downs heeft ze zich op persoonlijk vlak enorm ontwikkeld. Kim lacht: “Ik ben al gevraagd of ik na mijn studie wil komen werken op de plek waar ik de behandelingen heb gehad. Ik moet zeggen dat ik er steeds meer over nadenk of ik dat zou willen. Het lijkt me heel mooi om als ervaringsdeskundige andere vrouwen te kunnen helpen die dezelfde aandoening hebben als ik.”