“In de bibliotheek help ik immigranten met hun administratie en belastingaangifte”
Beginnen als afwasser
Zes jaar geleden kwam Rashad in zijn eentje naar Nederland. Hij had geen adres om naartoe te gaan, dus klopte hij aan bij de gemeente. Via de gemeente kreeg hij een slaapplek toegewezen in een daklozenopvang. Ruim zes maanden woonde hij daar, samen met 400 andere daklozen. Rashad was een van de weinige die werkte, dus werden zijn spullen regelmatig gestolen. Rashad: ‘dat was een hele moeilijk tijd, die ik niemand toewens.’ Rashad werkte in die tijd als afwasser in een restaurant: ‘ik heb daar de Nederlandse taal geleerd en via een collega kreeg ik gelukkig aan kamer aangeboden. Op die manier ben ik uit de daklozenopvang gekomen.’
Tijd om te gaan studeren
Ruim tweeënhalf jaar heeft Rashad gewerkt als afwasser en zichzelf de tijd gegeven om de Nederlandse taal en cultuur te leren kennen. Toen was het tijd om een opleiding te volgen. Zijn diploma’s uit Egypte gelden hier niet, dus moest hij vanaf nul beginnen. Hij kwam bij mboRijnland op een niveau 1 opleiding terecht. Snel stroomde hij door naar een niveau 2 opleiding en inmiddels zit hij in het tweede jaar van zijn niveau 3 opleiding. Volgend jaar start hij met de niveau 4 opleiding Juridisch Dienstverlener. Steeds een stapje dichter bij zijn grote droom.
Vrijwilligerswerk in de bibliotheek
Rashad zit niet stil. Zodra zijn lessen voorbij zijn, gaat hij aan het werk. Vijf dagen per week werkt hij bij supermarkt Dirk van de Broek en daarnaast is hij ook nog wekelijks in de bibliotheek van Leiden te vinden voor vrijwilligerswerk. ‘In de bibliotheek help ik andere immigranten met hun administratie en belastingaangifte’, vertelt Rashad.
Familie eindelijk weer zien
Familie is heel belangrijk voor Rashad. Zijn ouders, broertjes en zusjes wonen allemaal nog in Egypte. Hij spreekt ze veel, maar het is lang geleden dat hij zijn familie in het echt heeft gezien. Gelukkig komt daar binnenkort verandering in. ‘Over een paar weken ga ik voor de tweede keer in zes jaar weer terug naar Egypte. Dan kan ik mijn familie eindelijk weer zien. Ik heb er heel veel zin in. Ik kan niet wachten’, zegt Rashad met een glimlach.