Gevlucht
Sema (21 jaar) ‘Ik vluchtte in 2015 vanuit Syrië naar Nederland. We woonden midden in het oorlogsgebied en we waren niet veilig. De soldaten liepen letterlijk door onze straat en we kregen een officiële waarschuwing dat we ons huis moesten verlaten. Die dag besloot mijn moeder naar Nederland te gaan, alleen. Mijn vader, oudere zus, tweelingzus en ik konden 6 maanden later eindelijk naar onze moeder toe, weg uit de oorlog. Het was heel moeilijk om Syrië te verlaten, want ik voelde me daar thuis en voor de oorlog hadden we een heel goed leven. Maar we moesten wel weg, want het was te onveilig.’  

Opvangcentrum voor asielzoekers
‘We kwamen in een opvang voor asielzoekers terecht in Someren, een gemeente in Brabant. We gingen weg uit Syrië, omdat het een onveilige plek was om te wonen. Maar toen ik in Nederland aankwam voelde ik me hier ook niet veilig. Er was veel discriminatie richting vluchtelingen. Mijn tweelingzus en ik hadden allebei havo/vwo-advies, maar de directeur van de middelbare school besloot dat wij allebei vmbo moesten doen. Mijn vader was tandarts, maar hier mocht hij niet werken met zijn diploma. Ook werden we uitgescholden, omdat mensen dachten dat we hun banen en eten kwamen afnemen. Het was heel moeilijk. Hier had ik geen vrienden, ik kende de taal niet, mijn huis voelde niet als een thuis en ik voelde me onveilig in de buurt waar ik woonde en op school zat.’ 

Verhuizen
‘Na 1,5 jaar op een wachtlijst te hebben gestaan kregen we een ander huis toegewezen en zo kwamen we in Wassenaar terecht. Dat was een verademing. De mensen waren hier zo aardig en er was geen discriminatie! Het gaat nu heel goed en we zijn heel blij met ons huis en de mensen in de buurt. Twee jaar nadat we daar kwamen wonen ging ik naar het mbo. Eerst heb ik de opleiding Servicemedewerker gedaan en nu studeer ik Legal, Insurance en HR Services Specialist. Hoe goed alles nu ook gaat, er is veel gebeurd in mijn leven en dat komt soms naar boven. Ik merkte dat ik van hele kleine dingen heel boos kon worden en soms werd ik agressief in de klas. Ik wist dat ik hulp nodig had. Bij LMS hebben we coaches van ‘Hulp op school’ dat valt onder het Onderwijs Servicecentrum. Zo kon ik terecht bij coach Hakima. Zij hielp mij als ik het moeilijk had en zei dat het goed was om meer te praten. We deden samen oefeningen om dit beter te leren. Ik heb zoveel meegemaakt en ik denk niet graag terug aan alles wat er is gebeurd. Door de hulp van Hakima kan ik er nu in elk geval een beetje over praten, zonder dat ik in shock raak of hard moet huilen. Maar makkelijk is het nog steeds niet. Wat ik in de toekomst wil gaan doen weet ik nog niet. Maar ik hou ervan om mensen te helpen en ik word er blij van als ik iemand anders blij zie! We gaan het zien.’